Aquilegia vulgaris

Aquilegia is ontleend aan het Latijnse aquileja of aquila (adelaar). De opvallende en met een haak inwaarts gekromde spoor van de versierde honingbladen herinnert aan de klauwen van een adelaar. De naam kan echter ook afgeleid worden van het Latijns aqua (water) en legere (lezen of verzamelen), wat betrekking heeft op de bloemkroon waarin regen kan worden opgevangen.

De bloemen van deze inheemse plant bevatten nectar en stuifmeel en worden door bijen en hommels bestoven, met name door hommels met een lange tong, zoals de tuinhommel. Andere hommelsoorten maken soms gaatjes opzij of aan de onderkant van de bloem om zo bij de nectar te kunnen komen.

De akelei is een veelgebruikte plant in Engelse tuinen. Ze zaaien zichzelf makkelijk uit en wandelen echt door de tuin maar zijn niet soortecht vandaar de verschillende voorkomende bloemkleuren.

In een groep in de border komt deze opgaand groeiende plant met dubbele bloemen het beste tot zijn recht. Na de bloei verschijnen decoratieve zaadhoofden. Akelei is ook geschikt voor verwildering.

Ze groeien het best op vochtige, kalkrijke grond op (half) beschaduwde plekken.